قلعه الموت قزوین
قلعه الموت یکی از قلعه‌های تاریخی و منحصر به فرد ایران است که در شمال‌شرقی روستای "گازرخان" و بر بلندای کوهی با ارتفاع 2100 متر از سطح دریا قرار گرفته است. این اثر با شماره 7252 به ثبت آثار ملی رسیده است.
این قلعه در سال 246 هجری قمری به دست داعی الی الحق حسن بن زید الباقری بنا شده است. قلعه الموت بین مردم بومی به "قلعه حسن " معروف است به این دلیل که در قرن پنجم حسن صباح این دژ را به خاطر موقعیت استراتژیک آن به همراه عده‌ای از یارانش به عنوان پایگاه دفاعی برگزید. نام الموت در تاریخ ایران با نام اسماعیلیه گره خورده و حسن صباح از رهبر فرقه اسماعیلیه از این قلعه پایگاه حکومت خود و ترویج عقاید اسماعیلیه بهره می‌برده است.
تنها راه ورود به قلعه الموت در انتهای ضلع شمال شرقی، چند متر پایین تر از برج شرقی دژ واقع شده است که کوه هودکان با فاصله نسبتا زیاد بر آن مشرف است. در این محل تونلی در تخته سنگ بریده شده که دارای 6 متر طول، 2 متر عرض و 2 متر ارتفاع است. پس از عبور از این گذرگاه، آثار باقی مانده برج جنوبی قلعه و دیواره جنوب غربی آن که روی شیب تند تخته سنگ ساخته شده آشکار می گردد. در دامنه جنوبی کوه قلعه، خندقی به طول تقریبی 50 متر و 2 متر عرض کنده و آن را از آبی که از داخل قلعه می آمده پر می کرده اند تا هیچ راه نفوذی از آن جبهه متصور نباشد. بر روی دامنه های دیگر نیز هرجا بیم بالا رفتن مهاجمان می رفته خندق هایی کنده شده و دیوار بالایی آنها را مورب برآورده اند تا امکان هر عبوری را محدود نماید.
این قلعه از شاهکارهای مهندسی بوده و موقعیت استراتژیک آن و نحوه طراحی و ساخت بناها و دیوارها آن را به یکی از غیر قابل نفوذترین قلاع تبدیل نموده است.
این قلعه از دو قسمت تشکیل شده است، قسمت باختری که دارای ارتفاع بیشتری است به نام جورقلا به معنی قلعه بالا و پیلاقلا به معنی قلعه بزرگ خوانده می‌شود. در جنوب باختری در میان شیب بسیار تندی که به پرتگاه‌های عمیق می‌رسد، حوضی وجود دارد که هیچ‌گاه از آب خالی نمی‌شود و یکی از شگفتی‌های این قلعه است.
منبع متن از : هتل نارنجستان جلفا